Sydneeeeeyy
Door: Stephanie
Blijf op de hoogte en volg Stephanie
14 Januari 2014 | Australië, Sydney
Zo, nu heb ik eindelijk eens tijd om iets te doen wat ik al een paar dagen wil doen. Een klein verhaaltje schrijven, omdat sommigen dat zo graag wilden ;).
Ik zal maar beginnen bij het begin. De koffer inpakken was al een hele spannende opgave op zich, want ik mocht maar 23 kilo mee en tsja, 10 paar schoenen zijn al snel een paar kilo. Maar lucky me, de koffer was 22,9 kilo bij de incheckbalie (hallelujah!!). Ik heb echter wel een beetje gesmokkeld, want ik gok dat m'n handbagage officieel niet het vliegtuig in mocht. We zijn niet neergestort, dus niks aan de hand lijkt me!
Na de eerste 10 uur in de lucht - en 4 films & 2 documentaires verder - was ik eindelijk aangekomen in Seoul, Zuid-Korea. Ik had geen oog dicht gedaan, ondanks de plek bij het raam. Ik heb in de meest vreemde posities geprobeerd te slapen, menig yoga leraressen zullen trots op me zijn, maar het mocht niet baten. Op het vliegveld heb ik eerst een rondje (nouja rondje, het was mega) gelopen en m'n ogen uitgekeken. Wat een raar volk. Emily had het vast geweldig gevonden, al die Hello Kitty winkels. Uiteindelijk belandde ik in een Rest & Relax ruimte. Aan die naam was niks gelogen, het was echt relaxed daar! Overal stond: Free, maar ik dacht: Jaaaahoor, niks is free. Nou, in Zuid-Korea is free ook echt free. Dus ik zou geen echte Hollander zijn als ik niet even lekker gebruik heb gemaakt van de free massagestoelen, free shower, free computers. Altijd trouw blijven aan je roots hè ;-).
Toen kwam het tweede deel van de vlucht, nog eens 10 uur. We hadden een uur vertraging, want er lag teveel sneeuw op de vleugels van het vliegtuig (ja, het sneeuwde in Zuid-Korea, geloof het of niet). Ik zat naast een jongen uit Sydney die in Europa was geweest die de oren van m'n hoofd praatte over z'n reis, er kwam zelfs een uitgebreide fotoreportage aan te pas. Toen hij vertelde dat hij z'n vakantieliefde zo erg ging missen en bijna begon te huilen wist ik dat het tijd was om voor de tweede keer Monsters University te kijken.
Zaterdagochtend (Australische tijd, jullie lagen lekker te slapen) kwam ik eindelijk aan in Sydney. Helaas ben je er nog lang niet op het moment dat je het vliegtuig uitstapt. Na duizend keer verteld te hebben aan de border security wat ik in Australie kom doen en wat ik bij me had mocht ik zo doorlopen. Op Seoul had ik twee Nederlandse meisjes ontmoet die ook naar het centrum moesten dus heb ik samen met hun een taxi gedeeld :).
De eerste persoon die ik ontmoette in het huis waar ik de komende weken ga wonen was m'n roommate. Ik heb zo erg gehoopt dat het geen Aziaat zou zijn, maar helaas, m'n gebeden zijn niet gehoord en ik lig met een Japanner op de kamer. Gelukkig is ze super aardig, maar toch merk je cultuurverschillen. M'n andere huisgenootjes zijn ook heel aardig. De meeste komen uit Zwitserland (net als iedereen hier), eentje uit Tsjechie en eentje uit Frankrijk.
Die zaterdag heb ik eerst even geslapen en ben toen een stuk gaan lopen in de buurt, op zoek naar een supermarkt. Natuurlijk was ik binnen no time verdwaald, maar kwam uiteindelijk uit bij Darling Harbour. Daar even gekeken naar alle leuke dingen en in de schaduw gezeten, want pff wat is die zon hier heet, dat zijn wij zielige Europeanen niet gewend. Ik vind de Australische mensen nu al geweldig, ze zijn lekker relaxed en hun accent is fantastisch.
Zondags ben ik met m'n huisgenoten naar Manly Beach geweest. We moesten er met de ferry heen, dus gelijk Sydney Opera House en Harbour Bridge gezien vanaf het water (tussen de fotograferende mensen door).
Maandag had ik m'n eerste schooldag (yay, het voelt weer alsof ik op de middelbare school zit!). Het is maar 15 minuten lopen (LOPEN!! Ik mis m'n fiets!!) naar school. Ik heb echt een hele leuke klas en leuke leraren. 90 % van de mensen uit m'n klas is Zwitsers, dus als ik terug kom spreek ik niet alleen vloeiend Engels maar ook Frans, Duits en een beetje Italiaans. Toen ik eind van de dag weer naar huis liep, vroeg iemand mij de weg en ik kon het ze nog vertellen ook! Ik voel me al een echte inheemse!
Morgen hebben we maar een halve dag les, omdat het woensdag is (net als op de basisschool haha), dus gaan we daarna met de hele klas naar Bondi Beach!
Ik ben hier pas een paar dagen, maar het voelt als weken. Ik hou het hier nog wel even vol!
Ps. Ik heb een Australische simkaart en telefoon aangeschaft, een Huawei om in de Koreaanse sferen te blijven. Het nummer is: +61449171148 en ik heb ook whatsapp, daarop ben ik altijd bereikbaar. M'n Nederlandse nummer gebruik ik ook nog, maar alleen op Wifi.
Ik zal maar beginnen bij het begin. De koffer inpakken was al een hele spannende opgave op zich, want ik mocht maar 23 kilo mee en tsja, 10 paar schoenen zijn al snel een paar kilo. Maar lucky me, de koffer was 22,9 kilo bij de incheckbalie (hallelujah!!). Ik heb echter wel een beetje gesmokkeld, want ik gok dat m'n handbagage officieel niet het vliegtuig in mocht. We zijn niet neergestort, dus niks aan de hand lijkt me!
Na de eerste 10 uur in de lucht - en 4 films & 2 documentaires verder - was ik eindelijk aangekomen in Seoul, Zuid-Korea. Ik had geen oog dicht gedaan, ondanks de plek bij het raam. Ik heb in de meest vreemde posities geprobeerd te slapen, menig yoga leraressen zullen trots op me zijn, maar het mocht niet baten. Op het vliegveld heb ik eerst een rondje (nouja rondje, het was mega) gelopen en m'n ogen uitgekeken. Wat een raar volk. Emily had het vast geweldig gevonden, al die Hello Kitty winkels. Uiteindelijk belandde ik in een Rest & Relax ruimte. Aan die naam was niks gelogen, het was echt relaxed daar! Overal stond: Free, maar ik dacht: Jaaaahoor, niks is free. Nou, in Zuid-Korea is free ook echt free. Dus ik zou geen echte Hollander zijn als ik niet even lekker gebruik heb gemaakt van de free massagestoelen, free shower, free computers. Altijd trouw blijven aan je roots hè ;-).
Toen kwam het tweede deel van de vlucht, nog eens 10 uur. We hadden een uur vertraging, want er lag teveel sneeuw op de vleugels van het vliegtuig (ja, het sneeuwde in Zuid-Korea, geloof het of niet). Ik zat naast een jongen uit Sydney die in Europa was geweest die de oren van m'n hoofd praatte over z'n reis, er kwam zelfs een uitgebreide fotoreportage aan te pas. Toen hij vertelde dat hij z'n vakantieliefde zo erg ging missen en bijna begon te huilen wist ik dat het tijd was om voor de tweede keer Monsters University te kijken.
Zaterdagochtend (Australische tijd, jullie lagen lekker te slapen) kwam ik eindelijk aan in Sydney. Helaas ben je er nog lang niet op het moment dat je het vliegtuig uitstapt. Na duizend keer verteld te hebben aan de border security wat ik in Australie kom doen en wat ik bij me had mocht ik zo doorlopen. Op Seoul had ik twee Nederlandse meisjes ontmoet die ook naar het centrum moesten dus heb ik samen met hun een taxi gedeeld :).
De eerste persoon die ik ontmoette in het huis waar ik de komende weken ga wonen was m'n roommate. Ik heb zo erg gehoopt dat het geen Aziaat zou zijn, maar helaas, m'n gebeden zijn niet gehoord en ik lig met een Japanner op de kamer. Gelukkig is ze super aardig, maar toch merk je cultuurverschillen. M'n andere huisgenootjes zijn ook heel aardig. De meeste komen uit Zwitserland (net als iedereen hier), eentje uit Tsjechie en eentje uit Frankrijk.
Die zaterdag heb ik eerst even geslapen en ben toen een stuk gaan lopen in de buurt, op zoek naar een supermarkt. Natuurlijk was ik binnen no time verdwaald, maar kwam uiteindelijk uit bij Darling Harbour. Daar even gekeken naar alle leuke dingen en in de schaduw gezeten, want pff wat is die zon hier heet, dat zijn wij zielige Europeanen niet gewend. Ik vind de Australische mensen nu al geweldig, ze zijn lekker relaxed en hun accent is fantastisch.
Zondags ben ik met m'n huisgenoten naar Manly Beach geweest. We moesten er met de ferry heen, dus gelijk Sydney Opera House en Harbour Bridge gezien vanaf het water (tussen de fotograferende mensen door).
Maandag had ik m'n eerste schooldag (yay, het voelt weer alsof ik op de middelbare school zit!). Het is maar 15 minuten lopen (LOPEN!! Ik mis m'n fiets!!) naar school. Ik heb echt een hele leuke klas en leuke leraren. 90 % van de mensen uit m'n klas is Zwitsers, dus als ik terug kom spreek ik niet alleen vloeiend Engels maar ook Frans, Duits en een beetje Italiaans. Toen ik eind van de dag weer naar huis liep, vroeg iemand mij de weg en ik kon het ze nog vertellen ook! Ik voel me al een echte inheemse!
Morgen hebben we maar een halve dag les, omdat het woensdag is (net als op de basisschool haha), dus gaan we daarna met de hele klas naar Bondi Beach!
Ik ben hier pas een paar dagen, maar het voelt als weken. Ik hou het hier nog wel even vol!
Ps. Ik heb een Australische simkaart en telefoon aangeschaft, een Huawei om in de Koreaanse sferen te blijven. Het nummer is: +61449171148 en ik heb ook whatsapp, daarop ben ik altijd bereikbaar. M'n Nederlandse nummer gebruik ik ook nog, maar alleen op Wifi.
-
14 Januari 2014 - 11:14
Jesper:
Klinkt goed mevrouw! Hoop dat je over een aantal weken het naar school gaan nog steeds bevalt =D
x
Jesper -
14 Januari 2014 - 11:44
Saskia:
Super leuk allemaal Steph! Geniet er van! X Saskia -
14 Januari 2014 - 12:08
Rogier:
Yoooo, vet avontuur Steph!
Succes daar!
Rogier -
14 Januari 2014 - 13:31
Kelly:
Have fun lieverd, vind 't geweldig om je verhaal te lezen !
Kan niet wachten op de volgende
Liefs , kelly
-
14 Januari 2014 - 15:59
Annick:
Haha steph, hartstikke leuk verhaal!
Wel beetje flauw dat je die arme jongen niet even op je schouder liet uithuilen, maar ik vergeef het je!
Veel plezier daar nog! En was jij van nature ook niet Aziatisch, utama?! -
14 Januari 2014 - 17:03
Ankie:
Zo Steph, ben heel jaloers als ik dat zo allemaal lees hoor en wat leuk dat het allemaal meevalt en nog gezellig is ook. Ga zo door, geniet en blijf voorzichtig :) xx -
14 Januari 2014 - 19:05
Larissa:
Wat een leuk verhaal Stepha!!
Klinkt alsof je het onwijs naar je zin hebt daar! Ben ook helemaal niet jaloers ;)
Geniet ervan!
Dikke kus van je chihuahua -
14 Januari 2014 - 23:00
Marloes:
Hahaha ik ben trots op je oernederlander! Ik ben benieuwd naar al je volgende verhalen en avonturen :) Dikke zoen van de purrapoes xx -
15 Januari 2014 - 14:27
Stephanie:
Bedankt voor de leuke reacties allemaal!
Annick, ssshhhht!! Dat mogen ze niet weten! Anders willen ze me dalijk betrekken in hun Azian maffia gebeuren.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
